W sobotę 20 paździenika o godz. 7:00 wyruszyliśmy w parafialnej pielgrzymce autokarowej do sanktuarium Matki Bożej w Gidlach i na Jasnej Górze. W pielgrzymce wzięło udział 48 osób. Rozpoczęliśmy od wspólnego przywitania i modlitwy Godzinkami o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi. W Gidlach około godz. 10:00 ojcowie Dominikanie przybliżyli nam historię sanktuarium, Matki Bożej Gidelskiej, która nosi tytuł „Uzdrowienie chorych” oraz tradycję „kąpiółki”.

„Najstarsza tradycja głosi, że wiosną tego roku, tuż przed pierwszą niedzielą maja, gidelski rolnik Jan Czeczek orał swoje pole w miejscu, gdzie dziś wznosi się klasztorny kościół. Naraz, ku jego zdziwieniu, woły ustały w orce, a nawet padły na kolana. Nic nie pomogły przynaglania ani razy. Wreszcie i mężczyzna zauważył niezwykłą jasność bijącą z ziemi, a wśród tej jasności „obrazek mały głazowy Najświętszej Panny, wielkości na dłoń, na kamieniu wielkim, który był wydrążony na kształt kielicha”.

Wieśniak nie potrafił zrozumieć cudownych znaków i potraktował swoje znalezisko jako skarb materialny. Ukrył figurkę w chałupie, na dnie skrzyni z odzieżą. Trzeba było nieszczęścia, aby on i jego rodzina utracili wzrok. Wówczas pobożna kobieta, która pomagała nieszczęśliwym, zainteresowała się cudowną wonią i światłością bijącą ze skrzyni. Opowiedziała o wszystkim gidelskiemu proboszczowi i odtąd rozpoczął się czas publicznej czci oddawanej Maryi w tym wizerunku. Posążek obmyto z prochu ziemi i przeniesiono do kościoła parafialnego. Wodą, która pozostała po obmyciu, Czeczkowie przetarli swe oczy i natychmiast odzyskali wzrok. Na pamiątkę tego wydarzenia zachował sie do dziś zwyczaj „kąpiółki”, to znaczy ceremonialnego obmywania raz w roku figurki w winie. W pełnym ufności i pobożnym przeświadczeniu pątnicy używają wina z tej „kąpiółki” na znak swojej wiary w moc Tej, którą nazywają Uzdrowieniem chorych.” (cytat ze strony https://gidle.dominikanie.pl/sanktuarium/figurka-mb/)

Po Gidlach nadszedł czas na obiad w pięknej restaruacji „Casablanka” https://www.casablanca-kamyk.com.pl/ Wspólnie mogliśmy podzielić się nie tylko tym co na stole, ale również naszymi przemyśleniami i doświadczeniem. Po herbacie, kawie i pysznym cieście przygotowanym przez „Michałową” wyruszyliśmy na Jasną Górę.

W domu naszej Mamy, po modlitwie i założeniu słuchawek zostaliśmy oprowadzeni przez przewodnika, który z pasją dzielił się historią tego miejsca. Odwiedziliśmy skarbiec, bazylikę oraz oddaną po remoncie nową część bastioniu „Golgota Wschodu”, która przybliża dzieje naszych rodaków zesłanych na mordercze kresy.

Na początku Mszy św. o 15:30 nasza grupa z Twardogóry została uroczyście przywitana w kaplicy cudownego obrazu przez kustoszy tego miejsca.

W drodze powrotnej towarzyszył nam wspólny śpiew, modlitwa oraz ubogacanie się talentami. Dziękujemy za liczną obecność, rodzinną atmosferę, bystre oko i czujną rękę kierowcy Piotra, humor pielgrzymkowego wodzireja p. Leszka, zaangażowanie p. Heleny i pozytywną obecność wszystkich uczestników. Najmłodszym pielgrzymem w grupie bo w wieku przedszkolnym była Noemi.

Mam nadzieję do zobaczenia na kolejnym pielgrzymim szlaku.

ks. Tomasz Hawrylewicz sdb

 

 

---