Wzniesiony w latach 1874–76 pod kierunkiem Hermana Gläsnera według projektu architektonicznego Karla J. Lüdeckiego kościół ewangelicki przechodzi pod opiekę katolików po II wojnie światowej.

Jest to usytuowana przy twardogórskim tzw. rynku górnym (dzisiaj Plac Piastów), orientowana, neogotycka i 1-nawowa świątynia, zbudowana na planie krzyża. Za budulec budynku posłużyła surowa cegła wzbogacona kamiennymi elementami. Do trójbocznie zamkniętego, węższego od nawy prezbiterium przylega od północy zakrystia, a od zachodu wieża zakończona hełmem z latarnią.
Po przejęciu kościoła przez salezjanów wnętrze zostało dostosowane do potrzeb kościoła katolickiego. Przebudowie uległy neogotycki ołtarz główny z pięciodzielną nastawą ozdobioną wizerunkiem Chrystusa z kielichem oraz ołtarze boczne.
W 2005 r. świątynię podniesiono do godności bazyliki mniejszej.