Budowę obecnej, neogotyckiej świątyni rozpoczęli w 1874 wrocławski architekt Karol Jan Lüdecke wraz z budowniczym Hermanem Gidsnerem i kamieniarzami: Seidelem z Oleśnicy i Piskerem z Namysłowa.

Już w 1876 roku na wieży wetknięto gałkę i krzyż. W tym samym roku zamontowano również zegar głogowskiej firmy G. Weissa. Rok później na wieży zawieszono dzwon. Po 1945 roku kościół przejmują salezjanie i przebudowują wnętrze przystosowując je do funkcji kościoła katolickiego. Obecnie kościół pełni funkcję kościoła parafialnego pw. MB Wspomożenia Wiernych. Od 2005 bazylika mniejsza. Neogotycki kościół pw. Matki Bożej Wspomożenia Wiernych (zwany „górnym”) stanowi istotny element kompozycji urbanistycznej Twardogóry, usytuowany jest w centrum tzw. Rynku Górnego – obecnie Plac Piastów. W pobliżu znajdują się budynki z XVIII i XIX w. Świątynię wybudowano w 1874 – 1875 r. z surowej cegły licówki z elementami kamiennymi na istniejących już starych fundamentach. Kościół pierwotnie ewangelicki. Po II wojnie światowej oddany do funkcji Kościoła rzymskokatolickiego. W 1989 roku gruntownie odnowiono wnętrze kościoła. Dach kryty blachą miedzianą, nad korpusem nawowym i ramionami transeptu dwuspadowe, nad aneksami bocznymi pulpitowe. Hełm na wieży iglicowy, ośmioboczny, pokryty blachą miedzianą. Obecnie kościół jest zagospodarowany i używany do kultu religijnego. Sanktuarium Maryjne ze słynącą łaskami figurą Matki Boskiej z Dzieciątkiem jest miejscem licznych pielgrzymek.